Ga naar de hoofdinhoud

Leestijd: 2 min

Johan Hoogendijk

Veteraan Johan Hoogendijk | Foto: Louis Meulstee
Johan Hoogendijk

Het verhaal van veteraan Johan Hoogendijk - Bosnië (1993)

'Eens een militair altijd een militair, dat wel'

'Mijn uitzending naar Bosnië was een directe verlenging van mijn dienstplicht. Ik wilde nuttig zijn en anderen op allerlei manieren kunnen helpen. Behalve een realist ben ik een idealist en een pacifist. Dat klinkt misschien krom, maar Defensie is nodig voor rust, stabiliteit en vrede.

Bij aankomst in Sarajevo was het meteen raak. We renden het vliegtuig uit en schuilden achter een container. Er werd veel geschoten. Eigenlijk was het altijd herrie in Sarajevo. In Vitez in Centraal-Bosnië was ik een half jaar ingekwartierd bij de Engelsen. Omdat ik als verbindelaar in shifts werkte, kreeg ik tijd vrij om met de Engelsen mee op pad te gaan. Een van mijn vrienden, een medic, vroeg of ik meeging naar Ahmici om te helpen. Maar die keer zei mijn leidinggevende nee. En dat heeft mij veel ellende bespaard. Toen de medic terugkwam waren zijn schoenen nat van het hersenvocht en bloed. Via de BBC zag ik wat er was gebeurd in het dorp. De slachting van Ahmici is als een van de gruwelijkste gebeurtenissen de geschiedenisboeken ingegaan. 
Het heeft veel indruk op me gemaakt. De vrouwen en kinderen, de onschuld. Zij hebben nergens om gevraagd. De volksaard, de hele geschiedenis. Er is jaren haat gezaaid. Het is dubbel die haat. Ik wil het niet begrijpen, maar ik begrijp het wel. 

Vroeger was ik lomp, ging altijd maar door. Nu ben ik milder. Ik kwam uit een gezin met aardig wat narcisme. Daardoor wilde ik anderen altijd een plezier doen. Dankzij Defensie en de missie heb ik geleerd meer en beter voor mezelf te zorgen. Ik ben lang beroeps geweest, maar ik was er op een gegeven moment wel klaar mee. Ik heb daarna onder andere voor de GGZ gewerkt, vrijwilligerswerk gedaan voor War Child en projecten gedaan met dakloze jongeren en straatjongeren. Met onze stichting Fynder zet ik me in om jongeren mentaal, sociaal en emotioneel vaardiger en veerkrachtiger te maken. Veteranen helpen daaraan mee. We hebben nu trouwens ook dakloze veteranen in Rotterdam. Dat vind ik heftig. Ik geef ook trainingen in sociale veiligheid aan Defensie. Eens een militair altijd een militair, dat wel.'