Dennis Stoppelenburg
Het verhaal van veteraan Dennis Stoppelenburg - Afghanistan (2006), Mali (2014)
'Mijn kijk op het leven is wel veranderd'
'Ik ging in 2006 naar Afghanistan, als luitenant bij de infanterie. In 2014 ging ik naar Mali, bij de afdeling public affairs. Het was een nieuw kamp. Ik moest bezoekende politici, en zelfs de koning, uitleggen waarom het goed was dat wij daar waren, als Nederlandse krijgsmacht. Ik werk nog steeds bij de afdeling Communicatie van Defensie.
Ik was één keer op de landelijke Veteranendag in Den Haag, daar trek je toch snel naar je bekenden. Op de Rotterdamse Veteranendag lopen mensen van alle leeftijden rond, die op allerlei verschillende plekken gediend hebben. Toch zijn ieders verhalen vaak vergelijkbaar: het gaat over heimwee, broederschap en de spanning destijds. En we hebben nog meer gemeen, namelijk de trots op onze eigen stad. Het is kleinschalig en gezellig en je maakt makkelijk contact. Ik vind het vreselijk dat het niet doorgaat dit jaar. Ik was vorig jaar in Rotterdam erbij met mijn oudoom van 92, die in voormalig Nederlands-Indië gediend heeft. Hij praat normaal niet zoveel over die tijd, maar op die dag kwamen de verhalen los.
Je brengt altijd iets mee terug van een missie. Ik heb gelukkig geen lichamelijk letsel of PTSS opgelopen, maar mijn kijk op het leven is wel veranderd. Ik kan er minder goed tegen wanneer anderen, ook mijn eigen kinderen, klagen over kleine dingetjes. Aan de andere kant kan ik ook intens genieten van klein geluk. Ik realiseer me steeds vaker dat we het goed hebben in Nederland. Ik zou anderen willen meegeven: vorm je eigen oordeel. Praat elkaar niet zo na, maar zoek zelfs eerst eens uit waar het over gaat. En ook: ga stemmen! Er is hard gevochten voor dat recht.
De krijgsmacht helpt mee bij het bestrijden van corona, bewust op de achtergrond. We leveren medisch personeel, helpen bij het transport van medische voorraden en bij de planning van de verdeling van patiënten over de ziekenhuizen. Wij zijn getraind om objectief te blijven en daadkrachtig op te treden, dat helpt waarschijnlijk. Maar ook militairen zijn niet van steen, we bieden ons personeel daarom zoveel mogelijk ondersteuning, ook mentaal.'
